Alles voor een veilig voetbalklimaat bij vv Rijen

vv Rijen is een van de Brabantse amateurclubs die in de lift zit. Bij die groei hoort ook een veilig voetbalklimaat, vindt voorzitter Wim Broeders. Daarom heeft de vereniging een actieplan opgezet om seksuele intimidatie, misbruik, pesten, mishandeling en drugsgebruik tegen te gaan.

De ontmoeting is op het parkeerterrein van vv Rijen. Kostbare BMW’s, Mercedessen, Audi’s en andere luxe merken staan naast elkaar opgesteld in rijen. Voorzitter Wim Broeders komt zelf op zijn fiets aangereden. Een opmerking over het autopark pareert hij met een lach. ‘Die behoren bij de hockeyclub, waarmee wij de accommodatie delen.’ De zondag tweedeklasser uit de gemeente Gilze Rijen lijkt een doorsnee voetbalvereniging. Al is de aanwezigheid van de hockeyclub wel de reden waarom het dames- en meisjesvoetbal bij de voetbalclub maar niet van de grond wil komen. En omgekeerd kampt de hockeyclub met een gebrek aan jongens. Voor de rest lijkt vv Rijen zijn zaakjes prima op een rijtje te hebben staan.

Stimuleren
De Brabantse club (1000 leden) kwam in de zomer positief in het nieuws met plannen voor een veiliger sportklimaat. Meer aandacht voor seksuele intimidatie, misbruik, pesten (ook via sociale media), mishandeling en drugsgebruik. Er zijn acties ondernomen, in samenwerking met NOC*NSF, de KNVB, Bureau Halt en de gemeente Gilze Rijen. Voorzitter Wim Broeders: ‘Het actieplan is gestart om ongewenst gedrag in en om de club aan te pakken, maar ook om gewenst gedrag te stimuleren.’ Een directe aanleiding ontbrak. Broeders: ‘Al enige jaren hebben jeugdkaderleden bij ons een VOG (Verklaring Omtrent Gedrag) nodig. Sinds anderhalf jaar kun je de kosten voor de aanvraag declareren bij de overheid. Tegenwoordig vraag je een VOG digitaal aan, maar daarvoor moet je als vereniging iets meer doen op het gebied van veiligheid. Daar hebben we op ingespeeld.’
De VOG geldt nu nog alleen voor jeugd­kaderleden, Rijen wil op korte termijn dat alle kaderleden een bewijs van goed gedrag overleggen. ‘Het is geen garantie dat er nooit iets gebeuren zal, maar wel een waarborg dat we er alles aan hebben gedaan. En we hebben tevens een vertrouwens­persoon aangesteld’, zegt Broeders.

‘Als voorzitter van een voetbalclub kom je sneller tot zaken dan als politicus.’

De Brabantse zondag tweedeklasser lijkt model te kunnen staan voor elke amateur­vereniging. Zo wordt geen alcohol geschonken aan leden jonger dan 18 jaar. Nu zeggen alle sportbestuurders, daarnaar gevraagd, hetzelfde. ‘Wij spreken onze leden er ook echt op aan’, bezweert de voorzitter. ‘Dat gaf in het begin wel wat rumoer, want de kantine­opbrengsten moeten op peil blijven. Maar we hebben deze aanpak met elkaar afgesproken, dan moet je je er ook aan houden. Duidelijkheid van beleid staat voorop. En daar zitten we bovenop. Een paar seizoenen geleden hadden we een team met uitsluitend spelers van Turkse afkomst. Dat gaf weleens problemen, onder andere met spelerspassen. Lastig. We hebben die jongens erop aangesproken en gezegd dat ook zij zich moesten houden aan de kaders die door de club daarvoor zijn aangegeven. Het heeft drie jaar geduurd, daarna is het team overgestapt naar een andere vereniging.’ Broeders komt als voorzitter van vv Rijen veel bij andere clubs die op het gebied van sportveiligheid nog niet zo ver zijn. ‘Een gemiste kans’, vindt hij. Hij wijst zijn collega’s op de mogelijkheden. ‘Niet als betweter, maar als collega.’ Broeders inzet op het gebied van sportveiligheid staat niet op zich. In de gemeenteraad van Gilze Rijen is hij (schaduw) commissielid Samenleving voor de grootste lokale politieke partij, Kern 75. Hij doet dat sinds de verkiezingen van vorig jaar. ‘Ik heb me beschikbaar gesteld om als burger maatschappelijk betrokken te zijn. Een hele avond op de bank hangen past mij niet. Een toekomst in de politiek lijkt geen zekerheid. ‘Ik vind het wel interessant om veel achtergrondinformatie te krijgen. Maar de besluitvorming vergt vaak veel tijd. Als voorzitter van een voetbalvereniging kom je vaker sneller tot zaken.’
Financieel gaat het de club met 1000 leden voor de wind. Er zijn dit seizoen 750 nieuwe tenues aangeschaft voor alles spelers, die verdeeld over 50 teams in de competitie uitkomen. En de 200 vrijwilligers worden eveneens ondersteund.

‘De verschuiving van de training van de jeugd naar de avond is een gouden greep geweest.’

Wat meehelpt is de sportieve inslag van de gemeente Gilze Rijen. De meeste accommodaties zien er prima uit. Een speciaal aangestelde buurtsportcoach moet de bevolking aanzetten om meer in beweging te komen. Broeders: ‘Je tekent een contract met de gemeente en dan krijg je een bepaald aantal uren de beschikking over deze coach, die voor alle leeftijdscategorieën kan worden ingezet.’
Een van de actiepunten was om het meisjes­voetbal op niveau te krijgen. In Rijen een lastig onderwerp. ‘Ons sportpark delen we met een hockey-, een handbal- en een tennis­vereniging. De meisjes kiezen voornamelijk voor hockey en de jongens voor voetbal. Wij slagen er niet in om een volwaardig vrouwen­team op de been te krijgen. Voor meisjes geldt min of meer hetzelfde. Terwijl de meeste groei van voetbalverenigingen uit de aanloop bij het meisjes- en vrouwenvoetbal zit. Met moeite hebben we dit seizoen een vrouwen- en twee meisjesteams kunnen inschrijven.’

Avondtraining
Aan de andere kant kent vv Rijen een explosie aan F-jes. Dit seizoen heeft de Brabantse club twaalf F-teams (6 en 7 jaar), het grootste aantal van alle verenigingen uit de regio. Broeders heeft daar wel een verklaring voor. ‘Een gouden greep is de verschuiving van de woensdagmiddagtraining naar de vooravond. Voor veel ouders, meestal tweeverdieners, is het gemakkelijker om ’s avonds tijd vrij te maken voor de training van hun kinderen dan ’s middags. De groei van onze vereniging komt vanuit de jongste jeugd. Daarom zijn we nu ook met de kabouters (5 jaar) aan de slag.’

Het sportpark van vv Rijen.

Na 38 jaar is vv Rijen via de nacompetitie weer doorgedrongen tot de tweede klasse. Een trotse voorzitter: ‘De laatste vier seizoenen hebben we steeds nacompetitie gespeeld. Pas in het afgelopen seizoen zijn we erin geslaagd ook promotie af te dwingen. Een beetje sneaky, want bij aanvang van ieder seizoen staat handhaving bij ons voor ons voorop. Aan promotie denken we zelden of nooit. Het is het afgelopen seizoen wel een beetje gek gegaan. In de laatste wedstrijd, thuis tegen Dubbeldam, verspeelden we in de laatste seconden een voorsprong van 2-1. Door dat ene punt werd Dubbeldam kampioen en namen wij de periodetitel van Dubbeldam over.’ Spelers worden bij vv Rijen niet betaald, bezweert Broeders. ‘We hebben een premiestelsel. Daarvan gaat de selectie na afloop van het seizoen op vakantie. Dan doen we € 2.000 in de pot. En dat is het. Er is niet zoveel verloop onder de selectiespelers. Velen kennen elkaar al van de jeugd. Hebben daarin samengespeeld.’

Contributie
Sterker nog, de contributie voor seniorenleden is dit seizoen flink verhoogd naar € 190 per seizoen. Een noodzakelijke ingreep, zegt Broeders, die alweer zijn zesde seizoen als voorzitter is ingegaan. De gemeente vraagt steeds hogere vergoedingen voor het gebruik van de velden. Was het voetbal in het verleden zwaar gesubsidieerd, nu trekt de overheid zich terug en moeten de clubs vaak hun eigen broek ophouden. Broeders: ‘Per uur betalen we € 20 per veld. Omgerekend naar een seizoen kost ons dat tussen de € 25.000 en € 35.000. Bij een begroting van € 200.000. De gemeente doet wel het grote onderhoud, maar er blijven nog genoeg klussen voor ons liggen. Daarover hebben we een gesprek gehad met de verantwoordelijke wethouder. Want we willen ook graag een derde kunstgrasveld. Op dinsdag en donderdag barst de club uit haar voegen. Op vrijdagavond spelen de 35-plussers (kleine velden en zonder arbiter), en ook de G-voetbalteams (twee senioren- en twee jongensteams) verdienen een plekje.’

Vv Rijen hoopt ooit ook de 65-plussers aan zich te binden. Broeders: ‘Ik sta volledig achter de actie van de KNVB om deze leeftijdscategorie terug naar de velden te brengen. Haal die oudjes van de bank, laat ze bewegen en breng ze in contact met elkaar.’ Een lofwaardig streven, maar Broeders kent zijn beperking. ‘Er moet dan wel een vrijwilliger opstaan, die zo’n klus op zich wil nemen. De kunst is om die persoon eerst te vinden, want ook de kantine, de website en het wedstrijdsecretariaat schreeuwen om extra handen.’
Tot slot heeft Broeders nog een tip voor zijn collega-voorzitters: ‘Organiseer een warme inschrijving. Nodig de leden, die zich meestal via de site hebben aangemeld, uit voor een bijeenkomst in de kantine. Dat doen we één keer in de maand. We maken persoonlijk kennis met de nieuwe leden of ouders van jeugdleden. Face-to-face-gesprekken. De regels binnen onze club worden uitgelegd en we vragen of er aandachtsgebieden zijn waar we rekening mee moeten houden. Zo verdwijnt de anonimiteit van zowel clubkader als nieuwkomers. Iedereen is er enthousiast over. Een goed middel ook om nieuwe vrijwilligers te werven.’