Foto: KNVB.nl

Meer aandacht voor homo-acceptatie binnen voetbalclub

Binnen Nederlandse sportverenigingen is over het algemeen sprake van een positieve houding ten aanzien van homoseksualiteit. Zo geeft een grote meerderheid van verenigingssporters aan geen enkel probleem te hebben met homoseksuele medesporters. Tegelijkertijd geeft bijna de helft van de voetbalverenigingen aan dat homo-negativiteit in hun vereniging voorkomt. Dat blijkt uit een onderzoek van het Mulier Instituut in opdracht van NOC*NSF

Ook mannelijke teamsporters, op wie het homo-acceptatiebeleid vooral is gericht, zijn overwegend positief. Tegelijkertijd geeft bijna de helft van de voetbalverenigingen aan dat homo-negativiteit in hun vereniging voorkomt; bij andere verenigingen is dit 16 procent. Mannelijke teamsporters en bestuurders van voetbalverenigingen geven het vaakst aan dat in het afgelopen jaar aandacht was voor de acceptatie van homoseksualiteit. Ook hebben vooral voetbalverenigingen beleid gericht op het tegengaan van discriminatie, inclusief discriminatie naar seksuele voorkeur. Deze bevindingen laten zien dat aandacht voor homo-acceptatie op de goede plek terechtkomt.

Mannelijke teamsporters en bestuurders van voetbalverenigingen geven het vaakst aan dat in het afgelopen jaar aandacht was voor de acceptatie van homoseksualiteit.

Dit blijkt uit peilingen die het Mulier Instituut in 2017/2018 heeft uitgevoerd naar de acceptatie van seksuele diversiteit in de sportvereniging in opdracht van NOC*NSF (penvoerder Alliantie Gelijkspelen tot 2018) en met ondersteuning van het ministerie van VWS. Ondanks de beleidsinzet van de afgelopen tien jaar laten de cijfers geen substantiële verbetering zien in de algemene homo-acceptatie in de sport. Dit pleit voor blijvende aandacht voor het creëren van veilige en inclusieve sportverenigingen voor alle LHBTI-ers, met een blijvende focus op mannelijke teamsporten.

Andere uitkomsten van het onderzoek:

• Ongeveer één op de tien mensen kent via de sportvereniging mannen of vrouwen met een homo- of biseksuele voorkeur. Onder vrienden of collega’s kent één op de drie mensen LHB-ers.
• Negen op de tien verenigingssporters vinden het geen enkel probleem wanneer een medesporter aangeeft homoseksueel te zijn; onder mannelijke teamsporters is dat 84 procent.
• Mannelijke teamsporters geven bijna twee keer zo vaak aan (18%) dat in hun sportgroep regelmatig grappen of negatieve opmerkingen worden gemaakt over homoseksualiteit dan andere sporters.
• Zeven op de tien Nederlanders zijn van mening dat scheidsrechters moeten ingrijpen wanneer sporters ‘homo’ of ‘mietje’ als scheldwoord gebruiken in de sport. Onder mannelijke teamsporters onderschrijft minder dan de helft de noodzaak tot sanctionering. Deze cijfers zijn vergelijkbaar met 2008.
• Bij 12 procent van de verenigingssporters was in het afgelopen jaar positieve aandacht voor de acceptatie van homoseksualiteit binnen hun sportvereniging. Onder mannelijke voetballers was dat 18 procent.
• Twee derde van de bevolking, evenveel als in 2008, vindt het bestaan van LHBTI-sportverenigingen onzin.
• Meer dan een kwart van alle verenigingssporters en één op de tien mannelijke teamsporters is voorstander van sekseneutrale toiletten en kleedruimtes in sportaccommodaties.
• Clubbestuurders oordelen positiever over homo-acceptatie in hun vereniging/sport dan sporters.
• Vooral voetbalverenigingen hebben expliciet beleid gericht op het tegengaan van discriminatie, inclusief discriminatie naar seksuele voorkeur. Dit geldt voor twee op de drie voetbalclubs tegenover één op de vijf overige verenigingen.

Kijk ook bij Mulier Instituut.