Publicaties

Sportpark op slot na reeks van vernielingen

Maatschappelijk verantwoord ondernemen hoort tegenwoordig ook bij de amateur voetbalclub. Excelsior ’31 en Sportclub Rijssen willen er voor álle bewoners zijn, maar zagen deze zomer hoe er juist misbruik van die doelstelling werd gemaakt door allerlei vernielingen op hun sportpark. Hoe nu verder?

Het is geen onbekend fenomeen bij voetbalverenigingen: vandalisme tijdens de zomermaanden. Menig clubbestuur heeft tijdens de zomervakantie zijn sportpark op slot gedaan.
Zo ook Harald Eertink en Frank van Rijk, respectievelijk voorzitter van Excelsior ’31 (1.800 leden) en SC Rijssen (300 leden) uit het Overijsselse Rijssen. Ze zijn blij dat de competitie weer is begonnen. Want daarmee sluiten ze een periode van drie maanden af, waarin ze noodgedwongen hun accommodaties moesten sluiten. Vernielingen, drugsafval en rondslingerend rommel zorgden op sportpark De Koerbelt, gelegen in een fraaie en lommerrijke omgeving, voor een onhoudbare situatie. Auto’s reden over de velden, doelen en reclameborden werden vernield, netten in brand gestoken en hier en daar werden zelfs drugszakjes en spuiten gevonden. Eertink: ‘We moesten elke speeldag eerst een rondje langs onze velden lopen, voordat er kon worden gevoetbald.’

‘We willen onze maatschappelijke rol spelen, maar worden daarvoor met
vernielzucht beloond .’

Wie de echte boosdoeners zijn, zeggen beide voorzitters niet te weten. De accommodaties worden door zo’n 80 niet-leden in de leeftijd van 10 tot 35 jaar bevolkt om er te gaan sporten, of om er moedwillig vernielingen aan te brengen. Beide clubs zochten de regionale publiciteit en sindsdien is de overlast minder geworden.
Frank van Rijk: ‘We hebben de terreinen op slot gedaan. Dus wordt het lastiger binnen te komen. Bovendien hebben politie en boa’s een extra oogje in het zeil gehouden. Er is zelfs iemand beboet. Wij hielden zelf ook de vinger wat nauwlettender aan de pols.’
Eertink: ‘Jaren geleden zijn we met een aantal sportbestuurders, waaronder ook Frank, onze sportraad, politie en ambtenaren op bezoek geweest bij Rigtersbleek in Enschede. Een club midden in een wijk. Ons voorbeeld voor de toekomst. Een sportpark dat dag en nacht open was. Wijkbewoners werden nadrukkelijk bij de verenigingsactiviteiten betrokken. Daar gebeurde van alles. Het betekende het begin van maatschappelijk verantwoord verenigen. Dat wilden we bij Excelsior ’31 ook wel. Het sportpark breder openstellen dan wat we gewend waren. Wie wilde voetballen, al waren ze geen lid, kon gebruik maken van onze accommodatie. Zeker nadat we twee kunstgrasvelden kregen, werd het gebruik door ‘derden’ uit de omgeving gestimuleerd. Vroeger deden we immers niet anders. Balletje trappen op veldjes en pleintjes. Ook al stonden er bordjes ‘verboden te voetballen’. Het werd door iedereen gedoogd.
Zo wilden we het ook bij Excelsior ’31. Een open club zijn, maar het liep al snel de spuigaten uit. Er waren momenten dat zo’n 80 jongeren, niet lid, van onze accommodatie gebruik maakten.
Tot je op een gegeven ogenblik moet zeggen: de overlast is zo groot, dit kan zo niet langer. Dat was begin juli het geval. We werden gedwongen de sportparken op slot te doen. En ja, dan lijden de goeden onder de kwaden. Maar wij hadden geen andere keus.’

‘Er bestaat zeker een grote groep die van goede wil is, die met de bal achterop de fiets naar ons sportpark komt om te voetballen. Maar bruut vandalisme is een brug te ver.’

Frank van Rijk vult aan: ‘SC Rijssen heeft zelfs een veld beschikbaar gesteld, speciaal aangelegd voor jongeren, die afkomstig waren uit het centrum van Rijssen. Ook dat hebben we moeten sluiten vanwege de vele vernielingen. Vlak voor een wedstrijd begon, moesten we zelfs een doel vervangen, omdat het niet meer bruikbaar was. Zoals Harald ook al zegt: we willen graag onze maatschappelijke rol spelen, maar je wordt daarvoor met vernielzucht beloond. Terwijl even verderop een vrij veldje ligt, waarop ze ook kunnen voetballen. Onze sportparken worden blijkbaar niet uitgekozen, omdat er elders niets te beleven valt. Om welke jongens het gaan, weten we niet expliciet. Ik ken wel een paar van de raddraaiers, maar heb de vernielers niet echt in beeld. Zelf heb ik ze nog nooit in actie gezien. Was dat maar waar.’

Eertink: ‘Er bestaat zeker een grote groep die van goede wil is, die met de bal achterop de fiets naar ons sportpark komt om te voetballen. En dat er in het groepsgebeuren baldadigheid ontstaat, zoals in de netten hangen, dat is tot daar aan toe. En dat ze hier komen om te voetballen is ook wel weer begrijpelijk. Op het doel schieten met bollende netten is spannender dan dat je steeds achter je bal moet aanlopen. Maar bruut vandalisme is een brug te ver.’

‘We hebben ook tijden gekend dat er op zondagen meer mensen op de tribunes zaten dan op zaterdag, onze wedstrijddag. Maar dat kwam omdat we de wifi hadden aan laten staan.’

Beide bestuursleden betwijfelen of hun terreinen worden gebruikt als dealerruimte voor drugsverslaafden. Ook al liet bestuurslid Jan Busscher van Excelsior ’31 in de regionale pers weten dat er op de parkeerplaats van hun club ‘voor meer geld aan drugs wordt verhandeld, dan de waarde van ons spelersbudget.’
Frank van Rijk: ‘Rijssen staat niet bekend om de vele drugsgebruikers. Misschien dat de alcoholconsumptie hoger ligt dan het landelijk gemiddelde. Dat blijkt uit een GGD-onderzoek en het is een relatief laag opgeleide gemeente. Toch denken we niet dat we de oplossing voor onze problemen daarin moeten zoeken. Veel van de jongeren, die niet lid zijn van onze clubs, en toch ons sportpark gebruiken, zijn van streng gereformeerde huize. Van hun ouders mogen ze niet lid worden van een voetbalclub, waar idolen worden geëerd en aanbeden. Toch komen ze op voetbalschoenen en in de nieuwste shirts naar onze terreinen.
Ik heb die jongens weleens een brief mee gegeven voor hun ouders. Daarin gevraagd of het niet beter is hun zonen tegen een gereduceerd tarief lid van een club te maken. We hebben nooit een antwoord gekregen. Misschien dat de jongens die brief ook niet aan hun ouders durfden te geven. We doen dus wel voortdurend onze best om deze problematiek te tackelen.’

Wat de financiële schade bij beide verenigingen is, kunnen/willen ze niet zeggen. Een deel van de sportaccommodaties is eigendom van de gemeente Rijssen, kleine reparaties worden hersteld door vrijwilligers of door derden. Maar beiden zijn het erover eens dat de frustraties bij het vrijwilligerscorps enorm zijn.
Frank van Rijk: ‘Het is toch te gek voor woorden dat je op speeldagen eerst een rondje langs de velden moet maken, omdat je anders niet kan spelen vanwege de vernielingen of de rotzooi die op de velden ligt?’

‘Mochten de vernielingen en overlast doorgaan, zullen we opnieuw de koppen bij elkaar moeten steken om iets anders te verzinnen. Want om zo door te gaan, heeft geen zin.’

Na publicaties in de regionale media is de overlast iets verminderd, maar advies van andere verenigingen is niet binnen gekomen. Eertink: ‘Misschien zijn dit soort problemen ook te individueel. Elke vereniging is weer anders.’ En lachend: ‘We hebben ook tijden gekend dat er op zondagen meer mensen op de tribunes zaten dan op zaterdag, onze wedstrijddag. Maar dat kwam omdat we de wifi hadden aan laten staan.’
Drie maanden zijn de sportparken dicht geweest. Het heeft het probleem iets verminderd, maar of het vandalisme verdwenen is, moet nog blijken. Het aanbrengen van extra hekwerk tijdens de vakantie heeft amper gewerkt. Sommigen namen een slijptol mee om het hekwerk te vernielen en zich zodoende toegang tot de accommodaties te verschaffen.

Kunstgras
Wat wel opvalt is dat de aanleg van kunstgrasvelden meer uitnodigt er gebruik van te maken dan bij grasvelden. Van Rijk: ‘Ingezaaide velden werden nauwelijks betreden, maar we kunnen niet zonder kunstgras.’
Gehoopt wordt dat de problemen zich gaan oplossen als de competitie eenmaal draait. Al is de overlast al meerdere jaren een probleem op het prachtige sportpark De Koerbelt. Van Rijk: ‘Mochten de vernielingen en overlast doorgaan, zullen we opnieuw de koppen bij elkaar moeten steken om iets anders te verzinnen. Want om zo door te gaan, heeft geen zin.’

Op de hoogte blijven van ons laatste nieuws?

Elke maand verstuurt de BAV een nieuwsbrief met het allerlaatste nieuws voor voetbalbestuurders. Zo'n 1.600 mensen hebben zich daar al voor ingeschreven. Vul uw gegevens in en ook u ontvangt ons laatste nieuws in uw mailbox.

'Wie doet de ingewikkelde wetgeving binnen uw club? Daar kan de BAV uitkomst in bieden'

'Clubs moeten eerder de juridische hulp van de BAV inschakelen'

'De positie van de BAV in het voetballandschap zal nadrukkelijker zijn dan in het verleden'

'In de totstandkoming van de nieuwe structuur van de KNVB speelt de BAV een belangrijke rol'